Κείμενο
Καλημέρα, ονομάζομαι Στέλιος Πανταζής, είμαι γιατρός, είμαι εξειδικευμένος στην ιατρική διατροφολογία και στις διαταραχές του μεταβολισμού. Σήμερα θα ήθελα να μιλήσω σε συνέχεια του προηγούμενου επεισοδίου σχετικά με το πώς μπορούμε να αποβάλλουμε τα βαρέα μέταλλα από το σώμα μας. Καταρχάς τα βαρέα μέταλλα, αποβάλλονται από το σώμα μας από πολλούς δρόμους, από τον ιδρώτα, το δέρμα, τις τρίχες, τα ούρα, το έντερο με χίλιους δυο τρόπους. Η κύρια όμως οδός αποβολής είναι από το έντερο. Εκεί λοιπόν πρέπει να δώσουμε βάση. Καταρχάς να πούμε ότι κάθε μέρα που τρώμε, τρώμε βαρέα μέταλλα σίγουρα υπάρχει στη διατροφή μας δεν υπάρχει τρόπος να το αποφύγουμε και οι φυτικές και οι ζωικές τροφές περιέχουν σημαντικές ποσότητες βαρέων μετάλλων. Άρα, κάθε μέρα έχω μία ισορροπία πόσα μπαίνουν πόσα βγαίνουν. Εμείς αυτό θα πρέπει να προσέξουμε είναι οι τροφές να έχουν όσο δυνατόν λιγότερα βαρέα μέταλλα γίνονται και ταυτόχρονα να είναι τροφές που αποβάλλουν όσο περισσότερο βαρέα μέταλλα γίνονται. Πάμε να δούμε πώς θα διαλέξουμε τις μεν και τις δε. Καταρχάς τροφές με λίγα βαρέα μέταλλα είναι αδύνατον να είμαστε σίγουροι και αυτό γιατί γιατί ακόμα και τα βιολογικά περιέχουν βαρέα μέταλλα όσο τα συμβατικά. Τι σημαίνει αυτό; Σημαίνει ότι στον τρόπο καλλιέργειας, βιολογικής καλλιέργειας, δεν υπάρχει τρόπος να αποφευχθούν τα βαρέα μέταλλα γιατί τα βαρέα μέταλλα είναι στην ατμόσφαιρα και στο υπέδαφος και δεν υπάρχει κάποιο οδηγία ότι ένα προϊόν για να είναι βιολογικό πρέπει να μην έχει βαρέα μέταλλα το έδαφος που ούτως ή άλλως δεν γίνεται να μην έχει πάνω από ένα όριο, ούτε να εξασφαλίσει ότι δεν θα έχει καεί ένα δάσος 100 χιλιόμετρα παραπέρα και ο αέρας να μεταφέρει όλα τα βαρέα. Άρα λοιπόν, σίγουρα το να τρώμε βιολογικά δεν εξασφαλίζει, αυτό που εξασφαλίζει όμως είναι να επιλέγουμε φυτά και ζώα και θα πω και λίγο παραπάνω για αυτό, τα οποία να έχουν μικρή διάρκεια ζωής. Δηλαδή τι σημαίνει αυτό, ένα φυτό και ένα ζώο ένας ζωντανός οργανισμός που θα καταναλώσουμε συσσωρεύει βαρέα μέταλλα
καθόλη τη διάρκεια της ζωής του όπως και εμείς, επιλέγοντας να φάμε έναν οργανισμό ο οποίος έχει ζήσει λίγο, σημαίνει ότι είχε συσσωρεύσει τα λιγότερα δυνατά βαρέα μέταλλα. Άρα λοιπόν και για τα φυτά και για τα ζώα επιλέγουμε φυτά και ζώα που έχουν ζήσει το μικρότερο δυνατό στον πλανήτη γη έτσι ώστε να έχουν συσσωρευτεί τα λιγότερα δυνατά βαρέα μέταλλα. Αυτό στα φυτά που τα περισσότερα είναι μονοετή ή διετή κτλ. είναι σχετικά εύκολο, στα ζώα είναι λίγο πιο πολύπλοκο, πρέπει να είμαστε πιο επιλεκτικοί αλλά εκεί που πραγματικά πρέπει να δώσουμε σημασία είναι στα ψάρια, γιατί εκεί όντως μπορεί οι διαφορές από ψάρι σε ψάρι να είναι τεράστιες και για αυτό επιλέγουμε μικρά ψάρια, αφρόψαρα, όπως η σαρδέλα, ο γαύρος, το σκουμπρί κτλ. Αυτά έχουν πολλά Ω3 και ταυτόχρονα έχουν ζήσει τόσο λίγο ώστε δεν έχουν προλάβει να μαζέψουν βαρέα μέταλλα. Προφανώς, ζώα που τρώνε ζώα, έχουν πολύ υψηλές συγκεντρώσεις βαρέων μετάλλων και τα αποφεύγουμε όσο περισσότερο γίνεται και αυτό συμβαίνει και στα ψάρια που τρώνε ψάρια όπως ο τόνος, ο καρχαρίας, ο ξιφίας, η παλαμίδα αυτά πάντα έρχονται στα υψηλότερα ποσοστά συγκέντρωσης βαρέων μετάλλων. Οπότε επιλέγουμε ψάρια και θηλαστικά και πουλερικά τα οποία έχουν ζήσει πολύ λίγο και από κει και πέρα, ίσως τα βιολογικά να είναι λίγο καλύτερα, ίσως το λέω μήπως ας πούμε έχει γίνει μία καλύτερη επιλογή στη τροφή των ζώων, αλλά δεν μας εξασφαλίζει καθόλου, δεν είμαστε εξασφαλισμένοι καθόλου ως προς αυτό. Αυτό τώρα πρέπει να δώσουμε μεγάλη σημασία, είναι να επιλέξουμε τροφές που αποβάλλουν τα βαρέα μέταλλα. Η αλήθεια είναι ότι οι φυτικές τροφές, έχουν βαρέα μέταλλα και έχουν βαρέα μέταλλα συγκρίσιμα με τις ζωικές ανά μονάδα θερμίδας, αλλά οι φυτικές τροφές εδώ έχουν το αβαντάζ ότι επειδή έχουν πολλές φυτικές ίνες εμποδίζουν την απορρόφηση των βαρέων μετάλλων. Άρα λοιπόν, μια α ποσότητα ζωικού προϊόντος, μια α ποσότητα κρέατος και μια α ποσότητα φυτικής τροφής που έχουν τις ίδιες θερμίδες, γιατί πάντα έτσι συγκρίνουμε, μπορεί να έχουν ακριβώς την
ίδια ποσότητα βαρέων μετάλλων, αλλά από τη φυτική τροφή να απορροφηθεί μόνο το μισό. Άρα λοιπόν, εξ ορισμού, έχουμε μικρότερη πιθανότητα απορρόφησης βαρέων μετάλλων, επιλέγοντας φυτικές τροφές να είναι κυρίως στο φαγητό μας, δηλαδή φρούτα, λαχανικά, όσπρια, λαδερά, αυτό που λέμε μεσογειακή διατροφή. Επίσης, αυτά έχουν κι άλλο ένα αβαντάζ, όπως είπαμε στην αρχή, τα βαρέα μέταλλα αποβάλλονται στο έντερο μέσω της διαδικασίας της χολής. Δεν θέλω να μπω σε λεπτομέρειες, απλά ας πούμε ότι ο οργανισμός “μαζεύει” σε εισαγωγικά, τα βαρέα μέταλλα από το σώμα και τα βγάζει στο έντερο. Εκεί πέρα υπάρχει ένας μηχανισμός καλώς ή κακώς επανα προσρόφησης των βαρέων μετάλλων, μέσω ενός μηχανισμού ανακύκλωσης που έχει το σώμα κυρίως για να μην αφήνει να χάνονται χρήσιμα συστατικά δυστυχώς, επαναπροσροφάει και βλαβερά, δηλαδή τα βαρέα μέταλλα. Εκεί, οι φυτικές ίνες μπορούν να παίξουν δεύτερο ρόλο εμποδίζοντας αυτό ακριβώς το μηχανισμό. Άρα λοιπόν, οι φυτικές τροφές είναι ανώτερες και αυτό φυσικά έχει σαν αποτέλεσμα και είναι η εξήγησή του γεγονότος ότι όσο περισσότερες φυτικές τροφές καταναλώνει κάποιος, αυτό είναι αντιστρόφως ανάλογα με τα βαρέα μέταλλα που βρίσκουμε στο σώμα του, μέσα στο σώμα, όχι στο αίμα του, εννοώ στο λίπος του κτλ. και μέσα στα κύτταρα. Άρα λοιπόν, όσες περισσότερες φυτικές τροφές καταναλώνουμε τόσο λιγότερα βαρέα μέταλλα έχουμε. Αυτά για σήμερα. Ευχαριστώ πολύ!
0 Σχόλια