Κείμενο

Καλημέρα, ονομάζομαι Στέλιος Πανταζής, είμαι γιατρός είμαι ειδικός στην ιατρική διατροφολογία και στις διαταραχές του μεταβολισμού και σήμερα θα ήθελα να πω για ένα θέμα που μας απασχολεί όλους. Είναι ο τρόπος να διαλέγουμε σωστά φρούτα, λαχανικά αλλά και ζωικά προϊόντα. Υπάρχουν λοιπόν δύο παράμετροι που παίζουν μεγάλη σημασία για να μας δείξουν πόσα θρεπτικά συστατικά έχει μία τροφή καθότι δεν μπορούμε να μετρήσουμε τις βιταμίνες και τα ιχνοστοιχεία μιας τροφής πρέπει να βασιστούμε σε κάτι πιο απλό και εύκολο. Και αυτό είναι το χρώμα και το μέγεθος. Πάμε λοιπόν να δούμε αυτό πώς εφαρμόζεται. Καταρχάς θα ξεκινήσω να πω για το μέγεθος. Οι επιστημονικές έρευνες έχουν δείξει ότι γενικά όσο πιο μικρό είναι ένα φρούτο ή ένα λαχανικό τόσο πιο θρεπτικό είναι. Φυσικά, αν κάποιος προσπαθήσει πολύ να βρει εξαιρέσεις θα βρει αρκετές, αλλά εδώ πέρα σκοπός μας δεν είναι να πούμε τις εξαιρέσεις, σκοπός μας είναι να δούμε τον κανόνα, αυτό που γενικά ισχύει. Έτσι λοιπόν, αυτός είναι ένας τρόπος να σας καθοδηγεί να επιλέξετε φρούτα, λαχανικά αλλά και ζωικά προϊόντα σύμφωνα με το μέγεθός τους. Έτσι λοιπόν, τα θρεπτικά συστατικά ενός μικρού φρούτου είναι πολύ μεγαλύτερα, ανά θερμίδα για να το πούμε σωστά πάλι, ανά θερμίδα από ότι ενός μεγάλου φρούτου. Έτσι λοιπόν, το πεπόνι είναι πιο υγιεινό από το καρπούζι, το ροδάκινο είναι πιο υγιεινό από το πεπόνι, το μανταρίνι είναι πιο υγιεινό από το ροδάκινο και τα πιο υγιεινά φρούτα από όλα είναι τα φρούτα του δάσους, είναι τα βατόμουρα οι φράουλες κτλ. Εδώ δεν θέλω να μπω σε συζήτηση για το πόσα φυτοφάρμακα περιέχει το ένα και το άλλο, είναι μία άλλη ιστορία που δεν θα αφιερώσουμε χρόνο σε αυτή την ομιλία. Άρα λοιπόν να ξέρετε στο σούπερ μάρκετ ή στη λαϊκή ή στα βιολογικά, οπουδήποτε ψωνίζετε κοιτάτε το μέγεθος, όσο πιο μικρό είναι τόσο καλύτερα, τόσο περισσότερα θρεπτικά συστατικά έχει συμπυκνώσει σε λιγότερες θερμίδες ένα φρούτο και ένα λαχανικό. Και για τα λαχανικά ισχύει το ίδιο, τα παντζάρια είναι πιο θρεπτικά από τα μπρόκολα


Ad


που είναι πιο θρεπτικά από τις πατάτες ας πούμε, αν και εδώ το θέμα του μεγέθους είναι λίγο πιο περίπλοκο από ότι στα φρούτα που είναι πιο ξεκάθαρο. Γενικά όμως σαν αρχή να ξέρετε ότι το μικρότερο μέγεθος έχει περισσότερα θρεπτικά συστατικά. Ακόμα και συγκρίνοντας το ίδιο φρούτο, δηλαδή ένα μεγάλο μήλο, με ένα μικρό μήλο, το μικρό μήλο συνήθως έχει περισσότερα θρεπτικά συστατικά. Αυτό ισχύει όμως και στα ζωικά προϊόντα, δηλαδή ένα ζώο μικρότερου μεγέθους έχει περισσότερα θρεπτικά συστατικά ας πούμε, μία σαρδέλα έχει περισσότερα θρεπτικά συστατικά από μία τσιπούρα ανά θερμίδα, τονίζω δεύτερη φορά. Ο λαγός και το κουνέλι που είναι από τα πιο θρεπτικά θηλαστικά που υπάρχουν εκεί έξω δεν είναι τυχαία και από τα πιο μικρά. Άρα λοιπόν, κρατήστε το και αυτό στο μυαλό σας, τα αμνοερίφια είναι πιο υγιεινά από το χοιρινό και το μοσχάρι, ξαναλέω δεν θα αναλωθούμε σε τρόπους εκτροφής και διατροφής των ζώων αυτών, αυτό είναι το θέμα για άλλες φορές. Πάμε να δούμε το δεύτερο παράγοντα εξίσου σημαντικός ίσως και σημαντικότερος, το χρώμα. Και αυτό είναι κάτι που μπορούμε πολύ εύκολα να το επιλέξουμε, δηλαδή πηγαίνοντας στο σούπερ μάρκετ, στη λαϊκή, στο μαγαζί με βιολογικά, οπουδήποτε πουλάει τρόφιμα, να διαλέξουμε σύμφωνα με το χρώμα όσο πιο έντονο, όσο πιο ζωντανό, όσο πιο βαθύ, τόσο πιο θρεπτικό είναι. Πάμε να δούμε παραδείγματα. Εντάξει; Η μπανάνα που είναι ένα άσπρο φρούτο έχει τα λιγότερα θρεπτικά συστατικά σε σχέση με τα φρούτα που έχουν πιο έντονο χρώμα, όπως και οι φράουλες. Το πορτοκαλί, έχει επίσης περισσότερα θρεπτικά συστατικά από την μπανάνα και έχει περισσότερα θρεπτικά συστατικά από το αχλάδι. Να τονίσω εδώ πέρα ότι όταν λέμε το χρώμα, δεν εννοούμε το χρώμα που έχει απ έξω, γιατί αυτό αναφέρεται στα θρεπτικά συστατικά που έχει απ έξω. Δηλαδή ας πούμε τα θρεπτικά συστατικά της φλούδα του μήλου, είναι εμφανώς περισσότερα από τα θρεπτικά συστατικά της φλούδας της μπανάνας, αλλά αυτό δεν μας αφορά γιατί δεν θα φάμε τη φλούδα, εκτός αν είναι να τη φάμε που


Ad


όπως έχω πει και παλιότερα αν ένα φρούτο είναι βιολογικό και είμαστε σίγουροι ότι δεν έχει φυτοφάρμακο καλό είναι να τη φάμε. Άρα λοιπόν όταν κοιτάμε το χρώμα πρέπει να κοιτάμε το χρώμα αυτουνού που θα φάμε αλλά εδώ η μπανάνα μπορεί να είναι ένα ζωηρό χρώμα αλλά δεν θα φάμε τη φλούδα θα φάμε τη σάρκα που είναι λευκή και όντως είναι φτωχή σε θρεπτικά συστατικά. Όπως επίσης ας πούμε το καρότο το πορτοκαλί είναι πιο θρεπτικό από την πατάτα. Αυτό λοιπόν ισχύει για όλα τα φρούτα, για όλα τα λαχανικά, σαν γενικός κανόνας όπως είπα και πριν. ‘Οπως επίσης ισχύει και ανάμεσα στα ίδια φρούτα, όταν συγκρίνουμε ας πούμε δύο μήλα, το πιο κόκκινο φρούτο και εδώ παρένθεση μπορεί να μη φάμε τη φλούδα αλλά και το χρώμα απέξω δίνει στοιχεία για τα θρεπτικά συστατικά μέσα, άρα ένα μήλο που είναι πιο βαθύ κόκκινο έχει περισσότερα θρεπτικά συστατικά από ένα πιο αχνο κόκκινο μήλο και το ίδιο ισχύει και με τα λαχανικά που είναι πιο θρεπτικές τροφές όπου τα πράσινα φυλλώδη λαχανικά που είναι ότι πιο υγιεινό μπορεί να καταναλώνει κάποιος, όσο πιο βαθύ σκούρο πράσινο χρώμα έχουν, τόσο πιο θρεπτικά είναι δηλαδή το σπανάκι είναι πιο θρεπτικό από το μαρούλι που είναι πιο θρεπτικό από το iceberg που είναι το λιγότερο θρεπτικό λαχανικό. Αυτοί οι δύο απλοί κανόνες λοιπόν μπορεί να οδηγήσουν τις επιλογές σας ώστε εκεί πού αγοράζετε φρούτα, λαχανικά αλλά και ζωικά προϊόντα να είναι πιο θρεπτικά και κατ επέκταση και πιο νόστιμα. Αυτά. Ευχαριστώ πολύ!


Ad


Σχετικά Βίντεο

0 Σχόλια

Σχολιάστε