Κείμενο
Χαίρετε, ονομάζομαι Στέλιος Πανταζής, είμαι ιατρός εξειδικευμένος στην ιατρική διατροφολογία και στις διαταραχές του μεταβολισμού και σήμερα θα ήθελα να σας μιλήσω για το ιδανικό παράθυρο σίτισης στην διαλειμματική νηστεία. Η διαλειμματική νηστεία, ή αν θέλετε μπορείτε να χρησιμοποιείτε τον νεότερο όρο που είναι χρονο-ορισμένη σίτιση, είναι ο περιορισμός της ημερήσιας σίτισης σε ένα συγκεκριμένο χρονικό όριο. Η πιο συνηθισμένη επιλογή για τους άντρες είναι να τρώνε 8 ώρες την ημέρα και να μην τρώνε 16, ενώ για τις γυναίκες φαίνεται να λειτουργεί καλύτερα όταν τρώνε 10 ώρες και δεν τρώνε για 14. Αυτές οι προσεγγίσεις ονομάζονται 16/8 και 14/10 αντίστοιχα. Συχνά με ρωτούν ποιες είναι οι ιδανικές ώρες να τρώει κάποιος μέσα στο 24ωρο. Ευτυχώς, αυτό μπορεί να απαντηθεί πολύ καλά από της χρονοβιολογία, δηλαδή την μελέτη των φυσικών κύκλων του σώματος που σχετίζονται με τις αλλαγές της φύσης, όπως η εναλλαγή μέρας-νύχτας και η εναλλαγή των εποχών. Όπως όλα τα ζώα και τα φυτά της φύσης, έτσι και εμείς υποκείμεθα σε αυτές τις αλλαγές. Οι πρόσφατες ανακαλύψεις σε αυτόν τον τομέα έχουν έρθει σε αντίθεση με ένα βασικό και παραδοσιακό δόγμα της διατροφής: η έννοια ότι μια θερμίδα είναι μια θερμίδα. Δηλαδή, αυτό που ακόμη, δυστυχώς πρεσβεύουν πολλοί ειδικοί της διατροφής, δηλαδή ότι έχει μόνο σημασία το πόδες θερμίδες τρως. Όπως αποδεικνύεται όμως, δεν είναι μόνο αυτό πόσο τρώμε, αλλά και πότε τρώμε. Λόγω των 24ωρων ρυθμών μας φαίνεται ότι οι πρωινές θερμίδες δεν μετράνε όσο οι θερμίδες το απόγευμα και το βράδυ. Είμαι σίγουρος ότι έχετε ακούσει την παροιμία ότι το πρωί πρέπει να τρως σαν βασιλιάς, το μεσημέρι σαν σκλάβος, και το βράδυ σαν ζητιάνος ή κάτι αντίστοιχο που πρακτικά λέει ότι πρέπει να τρώμε λίγο το βράδυ και πολύ το πρωί. Αυτή η παροιμία μιλάει για τη σχέση μεταξύ της χρονοβιολογίας και του τρόπου με τον οποίο πρέπει να τρώμε. Για να δούμε αν η παροιμία έχει πραγματική βάση έγινε μια έρευνα. Οι ερευνητές χώρισαν γυναίκες σε δύο ομάδες. Και οι δύο ομάδες θα
ακολουθούσαν διατροφή ίδιων θερμίδων. Η διαφορά είναι ότι στη μία ομάδα δόθηκε πρωινό 700 θερμίδων, μεσημεριανό 500 θερμίδων και δείπνο 200 θερμίδων, ενώ στην άλλη δόθηκε το αντίθετο, δηλαδή πρωινό 200 θερμίδων, μεσημεριανό 500 θερμίδων και βραδινό 700 θερμίδων. Δεδομένου ότι οι συμμετέχοντας και στις δύο ομάδες έτρωγαν τις ίδιες θερμίδες συνολικά, θα περιμέναμε οι δύο ομάδες να χάσουν την ίδια ποσότητα βάρους, σωστά; Όχι, δεν έγινε έτσι. Η ομάδα των συμμετεχόντων που έτρωγαν πιο πλούσιο σε θερμίδες πρωινό έχασε 19 κιλά, ενώ η ομάδα που έτρωγε πιο πλούσιο βραδινό έχασε μόλις 8 κιλά, δηλαδή λιγότερο από τα μισά. Επίσης, η ομάδα με το πλούσιο πρωινό έχασε και 2 εκατοστά περισσότερο από την μέση τους, πράγμα που επιβεβαιώνςι ότι η απώλεια ήταν σε λίπος και όχι σε υγρά. Είναι πραγματικά εντυπωσιακό το γεγονός ότι η ομάδα που έτρωγε πλούσιο πρωινό έχασε επιπλέον 11 κιλά έχασαν τρώγοντας ακριβώς τον ίδιο αριθμό θερμίδων. Αυτή είναι η δύναμη της χρονοβιολογίας. Γιατί όμως οι θερμίδες που καταναλώνονται το πρωί είναι λιγότερο παχυντικές από τις θερμίδες που καταναλώνονται το βράδυ; Ένας λόγος είναι ότι περισσότερες θερμίδες καίγονται το πρωί λόγω της θερμογένεσης που προκαλείται από τη διατροφή. Δηλαδή, όταν τρώμε ο οργανισμός χρησιμοποιεί την ενέργεια της τροφής για να ζεστάνει το σώμα μας. Αυτό το πρωί φαίνεται να γίνεται πιο αποτελεσματικά απ’ ότι το βράδυ. Έτσι, μια θερμίδα δεν είναι απλώς μια θερμίδα. Εξαρτάται από το πότε τρώγεται. Η απάντηση λοιπόν στην ερώτηση “πότε να τρώω όταν ακολουθώ διαλειμματική νηστεία ή αντίστροφα πότε να μην τρώω;” απαντάται εύκολα. Βάζουμε το παράθυρο σίτισης όσο πιο πρωί γίνεται και ιδανικά όταν ξυπνάμε συνήθως. Έτσι, αν κάποιος κάνει διαλειμματική νηστεία 16/8 με παράθυρο σίτισης 8 ωρών και ξυπνάει στις 7, τότε ιδανικά πρέπει να τρώει στις 8 ώρες μεταξύ 7 το πρωί και 3 το μεσημέρι. Αν το παράθυρο σίτισης είναι 10 ώρες, τότε 7 με 5 το απόγευμα. Αυτό είναι το ιδανικό και θα κάνει πολύ μεγάλη διαφορά.
0 Σχόλια