Κείμενο
Σύμφωνα με τη ιουδαιοχριστιανική μυθολογία, οι πύλες του παραδείσου φρουρούνται από δύο αρχαγγέλους που συμβολίζουν το φόβο και το πάθος. Το μήνυμα που προσπαθεί να μας δώσει η Σοφία των ανθρώπων μέσα στους αιώνες είναι ότι ο φόβος και το πάθος μας εμποδίζουν από το να μπούμε στον παράδεισο. Ο φόβος και το πάθος μας εμποδίζει να περάσουμε τις πύλες του παραδείσου εν ζωή, όσο ζούμε δηλαδή. Με άλλα λόγια, ο φόβος και το πάθος εμποδίζει την ψυχική μας ηρεμία και τη γαλήνη στη ζωή μας. Ως φιλοσοφία έχει πολλές αλήθειες να μας διδάξει. Σε κάποιες περιπτώσεις όμως, τουλάχιστον ο φόβος έχει να μας προσφέρει και κάποια οφέλη. Πολλοί πιστεύουν ότι ο φόβος είναι εχθρός της ποιότητας ζωής. Στην πραγματικότητα όμως ο φόβος μπορεί να βελτιώσει πολύ την ποιότητα ζωής μας και να παίξει έναν πολύ δημιουργικό ρόλο ώστε να κάνει τη ζωή μας πολύ καλύτερη. Ένα από τα μεγαλύτερα εμπόδια στο να υιοθετήσουμε έναν καλύτερο τρόπο ζωής, να φροντίσουμε δηλαδή τη διατροφή μας, να υιοθετήσουμε την συστηματική άσκηση, να διακόψουμε τις κακές συνήθειες όπως το κάπνισμα και να φροντίσουμε τον ύπνο μας είναι η πεποίθηση ότι είμαστε αθάνατοι. Συχνά, έχω την εντύπωση ότι πολλοί άνθρωποι, για την ακρίβεια οι περισσότεροι άνθρωποι, ζουν με την πεποίθηση ότι έχουν ακόμα πολλά χρόνια μπροστά τους να φροντίσουν την υγεία τους. Οι περισσότεροι άνθρωποι που με επισκέπτονται στο ιατρείο μου ή κάνουμε ραντεβού διαδικτυακά ξέρουν αρκετά πράγματα σχετικά με τον υγιεινό τρόπο ζωής. Ξέρουν ότι δεν πρέπει να καπνίζουν, ξέρουν ότι πρέπει να τρώνε σαλάτα κάθε μέρα, ξέρουν ότι πρέπει να γυμνάζονται συστηματικά και άλλα πολλά. Δεν τους κάνει εντύπωση όταν τους λέω ότι αυτός είναι ο σωστός τρόπος ζωής και αυτές είναι οι συμβουλές υγείας που πρέπει να εφαρμόσουν στη ζωή τους. Ξέρουν ότι όλα αυτά πρέπει να τα κάνουν, αλλά τα αφήνουν για ένα ομιχλώδες “αύριο”. Ζουν με την αίσθηση ότι ο χρόνος που έχουν στη διάθεσή τους είναι ατελείωτος. Πιστεύουν ότι είναι αθάνατοι. Η συνειδητοποίηση του θανάτου είναι κάτι πολύ
βαρύ, αλλά είναι ίσως το μοναδικό χαρακτηριστικό που μας ξεχωρίζει από τα ζώα. Αυτό πιστεύουν τουλάχιστον οι ειδικοί. Ο άνθρωπος, σε αντίθεση με τα υπόλοιπα ζώα, γνωρίζει ότι κάποτε θα πεθάνει. Συχνά λέμε ότι το μόνο σίγουρο στη ζωή είναι ο θάνατος. Παρόλα αυτά, ο περισσότερος κόσμος συμπεριφέρεται σαν να είναι αθάνατος. Και εδώ φυσικά δεν μιλάω για τον παραλυτικό φόβου θανάτου που μας παγώνει και μας οδηγεί σε αδράνεια, αλλά σε ένα φόβο που μας κινητοποιεί να κάνουμε αλλαγές στη ζωή μας έτσι ώστε να φροντίσουμε την ποιότητά της. Έχω βιώσει τον παραλυτικό φόβο θανάτου για πολλά χρόνια στο νοσοκομείο Όπου η καθημερινή επαφή με την ανημποριά και το θάνατο έκανε πολλούς από τους συναδέλφους μου, τους περισσότερους δυστυχώς, να καπνίζουν και να παραγγείλουν πίτσες και σουβλάκια στις εφημερίες. Ενώ ταυτόχρονα θεωρούσαν ότι η άσκηση είναι για τους ανεγκέφαλους. Ευτυχώς από κείνα τα χρόνια έχουν περάσει δύο δεκαετίες και μπορώ να πω με χαρά ότι τουλάχιστον στον Ιατρικό χώρο η άποψη πολλών γιατρών έχει αλλάξει σε σχέση με τη γυμναστική και τη σωστή διατροφή. Ποτέ δεν είναι πολύ νωρίς για να ξεκινήσει κάποιος να φροντίσει την υγεία του. Οι μελέτες είναι ξεκάθαρες ότι έξτρα κιλά γύρω από την μέση στα 40 αυξάνουν κατακόρυφα την πιθανότητα κάποιος να έχει άνοια στα 70. Μία διατροφή με λιγότερες φυτικές ίνες στα 20 πολλαπλασιάζει την πιθανότητα εμφράγματος στα 40. Η παιδική παχυσαρκία αυξάνει την πιθανότητα εμφράγματος στα 40 και τα 50 ακόμα και σε ανθρώπους που μετά την αντιμετώπισαν αποτελεσματικά και μακροχρόνια. Υπάρχουν ακόμα μελέτες που δείχνουν η αυξημένη χοληστερίνη της εγκυμονούσας μητέρας αυξάνει την πιθανότητα να εμφανίσει έμφραγμα το παιδί που θα γεννηθεί μετά από 40 και 50 χρόνια! Αυτά είναι μόνο μερικά παραδείγματα που δείχνουν ότι οι επιλογές ακόμα και σε σχετικά μικρή ηλικία έχουν μεγάλη επίδραση στην ποιότητα ζωής μας. Ποτέ δεν είναι νωρίς για να ξεκινήσει κάποιος να φροντίζει την υγεία του. Όταν με ρωτούν πότε πρέπει να ξεκινήσω να φροντίζω την υγεία μου,
η απάντηση είναι πάντα ίδια: χθες. Δεν είμαστε αθάνατοι. Και καλό είναι να αρχίσουμε να συμπεριφερόμαστε σαν να το συνειδητοποιούμε.
0 Σχόλια