Κείμενο
Τη δεκαετία του ‘50 και του ‘60 έγιναν αρκετές μελέτες σε ποντίκια που έθεσαν τη βάση για την κατανόηση της εξάρτησης. Οι μελέτες ήταν αρκετά απλές. Το μόνο που έκαναν ήταν να βάζουν ένα ποντίκι σε ένα κλουβί και μέσα στο κλουβί να τοποθετούν τροφή και σε 2 ποτίστρες να βάζουν ένα υγρό. Στη μία ποτίστρα το υγρό ήταν κανονικό νερό. Στην άλλη ποτίστρα, νερό μαζί με κάποια εξαρτησιογόνο ουσία, κυρίως ναρκωτικά, όπως ηρωίνη, μορφίνη και τα λοιπά. Οι μελέτες ηταν ξεκάθαρες στα αποτελέσματα τους, γιατί σε όλες τις περιπτώσεις τα ποντίκια κατανάλωναν συστηματικά τόσο πολύ από το νερό που περιείχε την εξαρτησιογόνο ουσία, που συχνά πέθαναν από ασιτία. Δηλαδή, προτιμούσαν το ναρκωτικό από το φαγητό. Μάλιστα αρκετά από τα ποντίκια γινόταν πολύ επίμονα στην κατανάλωση του ναρκωτικού, πράγμα που έκανε τους ερευνητές να θεωρούν τα ναρκωτικά ανίκητα. Βλέποντας την κοινωνική επίδραση των ναρκωτικών της εποχής, δεν ήταν δύσκολο να εξάγουν το συμπέρασμα ότι τα ναρκωτικά είναι πολύ ισχυρές ουσίες που παίρνουν τον έλεγχο του εγκεφάλου μας και μας κάνουν να τα αναζητούμε σαν να μην έχουμε τίποτα άλλο καλύτερο να κάνουμε. Όμως, στα τέλη της δεκαετίας του ‘70 δημοσιεύθηκαν νέες μελέτες βασισμένες σε αυτές με μία μεγάλη διαφορά. Αντί το κλουβί να περιέχει μόνο το ποντίκι, την τροφή του και τα ναρκωτικά, περιείχε και άλλα πράγματα. Στην πραγματικότητα, οι ερευνητές έφτιαξαν ένα λούνα παρκ για ποντίκια! Έβαλαν μέσα παιχνίδια, ζεστές γωνίες, την οικογένειά του ποντικιού, ποικιλία στο φαγητό και γενικά προσπάθησαν με κάθε τρόπο να προσφέρουν σε αυτό το ποντίκι μια όσο πιο φυσιολογική και χαρούμενη ζωή μπορούσε να έχει. Αυτό το ποντίκι ήταν σαν να ζούσε με τους φίλους του και την οικογένειά του μονίμως σε ένα υπέροχο λούνα παρκ. Σε μία γωνιά, όχι πολύ μακριά από την κανονική ποτίστρα και το φαγητό τοποθετήθηκε και μία ποτίστρα που περιείχε νερό με εξαρτησιογόνες ουσίες. Περιείχε νερό με ναρκωτικά. Το πείραμα ήταν το ίδιο: ποντίκι, τροφή, ναρκωτικά. Αυτό που άλλαζε όμως ήταν το περιβάλλον.
Αντί το ποντίκι να κάθεται σε ένα μοναχικό κλουβί χωρίς κοινωνικούς δεσμούς, τώρα βρισκόταν ανάμεσα σε άλλα ποντίκια που αγαπούσε και νοιαζόταν και ανάμεσα σε παιχνίδια που μπορούσαν να το κρατήσουν χαρούμενο. Μπορείτε να φανταστείτε τι έγινε στη συνέχεια; Το ποντίκι ανακάλυψε την ποτίστρα με τα ναρκωτικά. Σε όλα τα πειράματα. Σε καμία περίπτωση όμως δεν την επισκεπτόταν συχνά. Στην πραγματικότητα, σχεδόν σε όλα τα πειράματα την επισκεπτόταν σπάνια. Φαίνεται ότι δεν είχε ανάγκη να επισκέπτεται την ποτίστρα με τα ναρκωτικά όταν η ζωή του ήταν πλήρης. Είμαι σίγουρος ότι έχετε ακούσει ότι τα γλυκά λειτουργούν στον εγκέφαλο μας σαν τα ναρκωτικά. Το ίδιο και οι “σκουπιδοτροφές”. Τα σουβλάκια, οι πίτσες, το delivery, η σφολιάτα. Όλα αυτά λειτουργούν σαν ναρκωτικά στον εγκέφαλό μας. Κάνετε τη σύνδεση; Εσείς σε τι “κλουβί” επιστρέφετε μετά τη δουλειά; Ευχαριστώ πολύ.
0 Σχόλια