Κείμενο

Χαίρετε, ονομάζομαι Στέλιος Πανταζής, είμαι γιατρός εξειδικευμένος στην ιατρική διατροφολογία και στις διαταραχές του μεταβολισμού και σήμερα θα προτείνω λύση για τις αυξημένες τοξίνες στον σολομό. Αυτή η ανάρτηση είναι εμβόλιμη στο κανονικό πρόγραμμα του καναλιού και την αναρτώ ως απάντηση σε μερικά ερωτήματα που βρήκα στο κανάλι και τα απάντησα πολλές φορές, έτσι ώστε να τα μάθουν και όσοι ενδιαφέρονται, αλλά δεν διαβάζουν τα σχόλια. Ομολογώ ότι δεν περίμενα τόσο ενδιαφέρον για το βίντεο για τον σολομό που ανάρτησα πριν μερικές εβδομάδες, γιατί θεωρώ ότι είναι μια τροφή που δεν τρώει ο κόσμος συχνά στην Ελλάδα, αλλά τελικά φάνηκε ότι πολύς κόσμος έδειξε ενδιαφέρον. Μερικοί σχολίασαν ότι η μελέτη είναι παλιά, και ισχύει, τα δεδομένα δημοσιεύτηκαν πριν 15 χρόνια και πραγματικά τα πράγματα έχουν βελτιωθεί αρκετά σε σχέση με τότε, αλλά το ανησυχητικό είναι ότι στην πορεία φάνηκε ότι οι διοξίνες είναι πολύ χειρότερες από αυτό που πιστεύαμε. Θα σας εξηγήσω. Μελέτες σαν αυτήν ενεργοποίησαν την Ευρωπαϊκή Ένωση να θεσπίσει όρια για τις διοξίνες το 2011. Το παράξενο είναι ότι ενώ το όριο για διοξίνες και PCB στο χοιρινό λίπος ήταν 1,25pg/kg, για τα ψάρια και τα θαλασσινά από ιχθυοκαλλιέργεια είναι 10 ή σε μερικές περιπτώσεις ακόμα και 20pg/kg. Αυτό τουλάχιστον εν μέρει δικαιολογήθηκε από την αυξημένη κατανάλωση χοιρινού σε σχέση με τα ψάρια. Η λογική είναι ότι αφού ο μέσος ευρωπαίος τρώει χοιρινό 10 φορές πιο συχνά απ’ ότι ψάρι, τότε το κρέας του χοιρινού πρέπει να είναι 10 φορές πιο καθαρό από το κρέας του ψαριού. Ομολογώ ότι εγώ δεν συμφωνώ με αυτή τη λογική. Το λίπος από τα ψάρια εκτροφής πρέπει να είναι όσο καθαρό όσο και το λίπος από τα υπόλοιπα ζώα εκτροφής. Πάντως, αυτή η οδηγία βοήθησε να μειωθούν σημαντικά οι διοξίνες στον σολομό εκτροφής στα επόμενα χρόνια και πράγματι έγινε πολύ δουλειά, αλλά τα πράγματα άλλαξαν ξανά το 2018. Το 2018 μετά από νέες μελέτες για την επίδραση των διοξινών στην υγεία μας η Ευρωπαϊκή Ένωση εξέδωσε νέα οδηγία που συνέστησε μείωση των


Ad


διοξινών στη διατροφή μας 7 φορές. Δηλαδή, το όριο πριν το 2018 ήταν 14pg/kg/εβδ και έγινε 2pg/kg/εβδ. Αυτό σημαίνει σημαίνει δύο πράγματα: πρώτο, ότι και τα νέα δεδομένα για τις διοξίνες ήταν τρομακτικά, και δεύτερο, ότι οι ιχθυοκαλλιεργητές σολομών ήταν έτοιμοι να ανεχτούν πιο χαμηλά όρια για τις διοξίνες. Από τότε έχουν δημοσιευθεί λίγος μελέτες που ακόμα δείχνουν ότι οι διοξίνες στον σολομό είναι ακόμα πάνω από το όριο πολύ συχνά, και ειδικά έτσι όπως αυτό ορίζεται για τα παιδιά. Αλλά η απάντηση των παραγωγών είναι ότι “πάμε καλά και θα συνεχίσουμε την προσπάθεια να συμμορφωθούμε με τα νέα όρια”. Δεχτό! Μέχρι να συμμορφωθούν οι ιχθυοκαλλιεργητές και να οριστικοποιηθούν τα ασφαλή όρια για τις διοξίνες τι μπορούμε να τρώμε εμείς που μας αρέσει ο σολομός; Σήμερα έχω την λύση. Ξεκινώντας θέλω να πω ότι μερικοί από αυτούς που παρακολούθησαν το βίντεο έμειναν με την εντύπωση ότι το πρόβλημα είναι το ίδιο το ψάρι. Όχι, το πρόβλημα δεν είναι ο σολομός. Το πρόβλημα είναι που και πως καλλιεργείται. Αν καλλιεργείται σε μολυσμένη περιοχή και τρώει τροφή από ψάρια που μεγαλώνουν σε μολυσμένη θάλασσα, τότε το ψάρι έχει διοξίνες. Αν το ψάρι καλλιεργείται σε καθαρή περιοχή και η τροφή του είναι καθαρή, τότε το ψάρι δεν έχει ή έχει ελάχιστες διοξίνες. Απλά. Πρόσφατα, ανακάλυψα ότι υπάρχει ένας ιχθυοκαλλιεργητής στην Ελλάδα που παράγει και εμπορεύεται σολομό. Απίστευτο, κι όμως υπάρχει. Είχα αγοράσει μια συσκευασία καπνιστής πέστροφας, που όπως είχα πει και στο βίντεο με τον σολομό είναι μια εξαιρετική εναλλακτική, και διάβαζα, όπως κάνω πάντα, τι γράφει η συσκευασία. Εκεί διάβασα ότι ο συγκεκριμένος παραγωγός εμπορεύεται και σολομό. Το συζήτησα με έναν αγαπημένο φίλο και κορυφαίο σούσι σεφ στην Ελλάδα και μου είπε “δεν παίρνεις τηλέφωνο να δούμε;”. Έτσι και έκανα. Και επιτόπου παρήγγειλα πολλές συσκευασίες και για Ελληνικό καπνιστό σολομό και άλλες τόσες για πέστροφα και καπνιστή και μαρινάτη και σήμερα μόλις παρέλαβα και σας τις παρουσιάζω. Αν σας αρέσει ο σολομός και


Ad


αναζητάτε την γεύση του χωρίς να φοβάστε για τις τοξίνες σας συστήνω να δοκιμάσετε το σολομό από τις ιχθυοκαλλιέργειες του Γεροντίδη. Η μονάδα παραγωγής είναι σε ένα χωριό πάνω στον Ταΰγετο, στα 500 μέτρα υψόμετρο και το νερό είναι από πηγή. Στην περιοχή δεν υπάρχουν ούτε εργοστάσια, ούτε εντατική καλλιέργεια, άρα τόσο το νερό όσο και ο αέρας είναι καθαρά. Είναι ότι πιο σίγουρο μπορώ να συστήσω με την γεύση του σολομού. Καλό είναι επίσης ότι η τιμή είναι αρκετά φυσιολογική, θα έλεγα και πιο χαμηλή από τον καπνιστό σολομό εισαγωγής. Αν γνωρίζετε κάποιον άλλο Έλληνα ιχθυοκαλλιεργητή που να εμπορεύεται σολομό, σας παρακαλώ, γράψτε το στα σχόλια. Σας ευχαριστώ πολύ!


Ad


Σχετικά Βίντεο

0 Σχόλια

Σχολιάστε