Κείμενο

Για πολλά χρόνια, τόσο οι γιατροί, όσο και ο απλός κόσμος, πίστευε ότι η άσκηση κάνει κακό. Αυτό ήταν και το πιο λογικό, γιατί οι άνθρωποι που έκαναν βαριές χειρωνακτικές εργασίες πέθαναν εμφανώς νωρίτερα από ότι οι άνθρωποι που ήταν πλούσιοι ή τουλάχιστον ευκατάστατοι που δεν δούλευαν καθόλου ή έκαναν δουλειά γραφείου. Η απάντηση σε αυτό το ερώτημα ήταν τόσο αυτονόητη, που κανείς δεν μπήκε στον κόπο να κάνει καμία έρευνα μέχρι σχετικά πρόσφατα. Η πρώτη έρευνα που έβαλε βόμβα στα θεμέλια της πεποιθήσεις ότι η έλλειψη δραστηριότητας είναι καλύτερη για την υγεία ξεκίνησε στα τέλη της δεκαετίας του ‘40. Τότε, ένας γιατρός προσπάθησε μόνος του να αλλάξει τελείως την πεποίθησή μας για τη σημασία της δραστηριότητας στην υγεία. Ένας γιατρός από μόνος του, που έκανε έρευνα ουσιαστικά στον ελεύθερο χρόνο του, δεν είχε τα μέσα για να παράγει επιστημονικά δεδομένα όπως παράγονται σήμερα που κοστίζουν εκατομμύρια ή ακόμα και δισεκατομμύρια ευρώ, αλλά είχε ένα πολύ κοφτερό μυαλό. Το μόνο που έκανε ήταν να καταγράψει τα εμφράγματα σε ανθρώπους που δουλεύουν στα αστικά λεωφορεία του Λονδίνου εκείνη την εποχή. Αν πηγαίνατε να πιάσετε δουλειά στα αστικά λεωφορεία του Λονδίνου τη δεκαετία του ‘40 και του ‘50, με τελείως τυχαίο τρόπο θα αναλαμβάνετε να κάνετε ένα από τα δύο: ή την δουλειά του οδηγού, ή την δουλειά του εισπράκτορα. Εγώ είμαι τόσο μεγάλος που έχω προλάβει εισπράκτορες σε λεωφορεία, κυρίως σε αστικές διαδρομές στην περιφέρεια της Ελλάδας, ειδικά σε κυκλαδονήσια την δεκαετία του ‘90. Ενώ οι οδηγοί είναι σχεδόν μόνιμος καθισμένοι καθόλη τη διάρκεια του οκταώρου τους, οι εισπράκτορες κινούνται αδιάκοπα μέσα στο λεωφορείο για να πουλούν τα εισιτήρια. Εδώ λοιπόν έχουμε ένα φυσικό πείραμα. Χιλιάδες άνθρωποι, που πρακτικά τρώνε τα ίδια πράγματα, ζουν με τον ίδιο ακριβώς τρόπο, ζουν στις ίδιες αστικές περιοχές, προέρχονται από την ίδια κοινωνικο-οικονομική ομάδα και γενικά είναι ίδιοι σε όλους τους παράγοντες που μπορούμε να φανταστούμε ότι επηρεάζουν το προσδόκιμο επιβίωσης


Ad


ακόμα και σήμερα, έχουν χωριστεί τυχαία να κάνουν μία δουλειά καθιστική ή μία δουλειά με μόνιμη κίνηση. Το αποτέλεσμα της μελέτης σήμερα θεωρείται σχεδόν αυτονόητο. Οι οδηγοί είχαν 50% μεγαλύτερη πιθανότητα να εμφανίζουν στεφανιαία νόσο, την νόσο της καρδιάς που οδηγεί σε έμφραγμα, από ότι οι εισπράκτορες. Αυτό που σήμερα όμως εμφανίζεται ως αυτονόητο, στην πραγματικότητα θεμελιώθηκε επιστημονικά από τον Jeremy Morris, την δεκαετία του ‘50 από αυτήν ακριβώς τη μελέτη. Ο ίδιος είχε την χαρά να δει πώς η μελέτη του άλλαξε τον ιατρικό κόσμο γιατί έζησε μέχρι το 2009, οπότε και πέθανε στην ηλικία των 100 ετών! Ακόμα και μήνες πριν πεθάνει είχε την συνέπεια να γυμνάζεται τουλάχιστον μισή ώρα την ημέρα με το ποδήλατό του ή με βάδην. Να ένας επιστήμονας που δεν έμεινε μόνο στα λόγια! Η άσκηση όμως είναι ένας από τους πιο αποτελεσματικούς τρόπους να κάψει κάποιος λίπος. Ποια άσκηση όμως καίει το περισσότερο λίπος; Το βάδην, το ποδήλατο ή το κολύμπι; Αν έχετε φτάσει ως εδώ σίγουρα θέλετε να μάθετε. Πατήστε το βίντεο που εμφανίζεται τώρα στα δεξιά μου για να δείτε. Θυμίζω ότι πατώντας το κουμπί μου αρέσει και κοινοποιώντας το βίντεο σε άτομα που θα το βρουν ενδιαφέρον με βοηθάτε πολύ. Ευχαριστώ πολύ.


Ad


Σχετικά Βίντεο

0 Σχόλια

Σχολιάστε